ჩვენ შესახებ

თბილისში, ცხელი წყლების აღმოჩენას და ლეგენდას, მათზე ქალაქის გაშენებისა - ერთ- ერთ უდიდეს ქართველ მეფეს, ვახტანგ პირველს, იგივე ვახტანგ გორგასალს უკავშირებენ.
ზოგადად, თბილისის და მის მკვიდრთა აბანოს კულტურასთან უძველეს კავშირს, აბანოთუბნის ტერიტორიაზე წარმოებული არქეოლოგიური გათხრებიც ადასტურებს. X საუკუნის არაბი გეოგრაფი და მოგზაური მუჰამად იბნ ჰაუკალი „გზათა და სამეფოთა“ წიგნში თბილისის აბანოების შესახებ წერს: “ ქალაქში (თბილისში) არის ტიბერიადის აბანოების მსგავსი აბანოები, რომელთა წყალიც უცეცხლოდ დუღს“.
XIII საუკუნის ისტორიული ცნობების თანახმად, თბილისში მინერალური წყლის 65 აბანო ყოფილა. თბილისის აბანოებზე ცნობებს გვაწვდიან XIII-XIV სს. ვენეციელი მოგზაური მარკო პოლო, XVIII ს. ცნობილი ქართველი გეოგრაფი ვახუშტი ბაგრატიონი, XIX ს. დიდი ფრანგი მწერალი და ჟურნალისტი ალექსანდრე დიუმა (მამა).
XVII–XIX საუკუნეების თბილისში იყო ერეკლეს, ბებუთას, მელიქის, მეითრის (სუმბათოვის). გოგილოს, ორბელიანთა, თბილელის, მირზოევის, ხოჯას, „გრილი“ (შიოევის), „ჭრელი“ და სხვა აბანოები. დღემდე შემორჩენილ აბანოთა უმრავლესობა XVII–XVIII საუკუნეებში სპარსული არქიტექტურის გავლენითაა შექმნილი და მერმინდელ სეიდაბადშია თავმოყრილი, ბოტანიკური ბაღის აღმართის დასაწყისში. სწორედ ამიტომ, ამ ადგილს სეიდაბადი ეწოდა.
თბილისის გოგირდის აბანოებს მხოლოდ ჰიგიენური ან სამკურნალო დანიშულებით არ სტუმრობდნენ. ეს იყო მოქალაქეების შეკრების, დროსტარების, ლხინის, დასვენების თუ სიახლეების ერთმანეთისთვის გაზიარების ადგილი. აქვე ხდებოდა საქმიანი,სავაჭრო თუ კომერციული გარიგებებიც. გოგირდის აბანოები ყოველთვის იყო ადამიანების დაახლოების და ხშირად, ადგილი ფიზიკური, გონებრივი განწმენდისა.
ჩვენს აბანოს “სამეფო აბანო” სიმბოლურად როდი ეწოდება. გადმოცემის თანახმად, ეს აბანო გახლდათ დიდი მეფე ერეკლე მეორის დასვენებისა და განცხრომის საყვარელი ადგილი.
აბანოთუბანში ყოველთვის განსაკუთრებული ადგილი ეკავა „სამეფო აბანოს“, მისი გამორჩეული სპარსული არქიტექტურით და ინტერიერის დახვეწილი ესთეტიკით. ჩვენს აბანოში ხშირი იყო მაღალი რანგის სტუმრების მიღება , როგორც ქართლ-კახეთის სამოფოს, ან საქართველოს რუსეთის იმპერიის შემადგენლობაში ყოფნისას, ასევე საბჭოთა თუ დამოუკიდებელი საქართველოს ეპოქაში.

- ქიმიური შემადგენლობა : თბილისის გოგირდის წყლები თავისი მუდმივი ქიმიური შემადგენლობით,მუდმივი დებეტითა და t°-ით ეკუთვნის გოგირდ–ტუტოვან თერმებს და წარმატებით გამოიყენება სხვადასხვა ქრონიკულ ავადმყოფთა მკურნალობის დროს.
- ინფექციური წარმოშობის ქრონიკული ართრიტები.
- მწვავე რევმატული პოლიართრიტის შემდგომი რეზიდუალური მოვლენები.
- ტრავმული ართრიტები მწვავე და ქრონიკულ პერიოდში.
- ენდოკრინული და ნივთიერებათა ცვლის მოშლის ნიადაგზე წარმოშობილი ართრიტები.
- დეფორმირებული პოლიართრიტები.
- სპონდილოართრიტების და სპონდილოზების მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ფორმები.
- მიოკარდიოდისტროფია კომპენსაციის სტადიაში და სისხლის მიმოქცევის I და II ხარისხის უკმარისობით.
- კარდიოსკლეროზები : მიოკარდიტული და ათეროსკლეროზული წარმოშობის,კომპენსაციის სტადიაში და სისხლის მიმოქცევის I და II ხარისხის უკმარისობით
- გულის მანკები კომპენსაციის სტადიაში და სისხლის მიმოქცევის I და II ხარისხის უკმარისობით.
- ჰიპერტონიული დაავადება I და II სტადიაში თავის ტვინის და გულის სისხლძარღვთა სკლეროზის მკაფიოდ გამოხატული მოვლენების და თირკმელების ფუნქციის დარღვევის გარეშე.
- ანგიონევროზები.
- თრომბოფლებიტები
- პერიფერიული ნერვული სისტემის დაავადებები: ნევრიტები,ნევრალგიები,რადიკულიტები,პლექსიტები და სხვ.
- ნერვული სისტემის ფუნქციური დაავადებები: ნევრასთენიული რეაქციები,ვეგეტოდისტონიები.